مسایل سیاسی-امنیتی و همچنین بحث پیرامون چهارچوب همکاری‌های اقتصادی شرکت‌های آلمانی و اروپایی و نیز آینده برجام و حقوق بشر در ایران، هسته اصلی این مذاکرات را تشکیل می‌دادند.

آقای فری در مدت اقامت خود در تهران با رییس کمیته امنیت ملی و سیاست خارجی و نیز با رییس گروه دوستی ایران-آلمان در مجلس شورای اسلامی و همچنین با نمایندگانی از وزارت امور خارجه ایران دیدار و گفتگو کرد. ملاقات و تبادل نظر با اهالی صنعت و تجارت در اتاق بازرگانی و صنایع ایران-آلمان نیز از جمله‌ برنامه‌های آقای فرَی در این سفر بود. وی همچنین از انجمن پروتستان زبان آلمانی در ایران و انستیتو زبان آلمانی تهران دیدن کرد. مذاکرات وی درخصوص شرایط سیاسی واجتماعی ایران با نمایندگانی از جامعه‌ی مدنی در ایران و نیز با سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی درباره وضعیت آوارگان افغان مقیم ایران از دیگر برنامه‌های آقای فرَی در این سفر بود.

وی پس از بازگشت به آلمان، پیرامون دستاورد سفر خود چنین گفت:

"ایران بازیگریست که چندان شفافیت به خرج نمی‌دهد و دوگانه عمل می‌کند. جامعه‌ی ایران را اگر با کشورهای اطرافش مقایسه کنید، درخواهید یافت که پیشرفت خیلی خوبی کرده و حتی بخش‌هایی از آن مدرن و به سبک و سیاک غرب رشد کرده است. از سوی دیگر می‌بینیم که سرنوشت کشور را دایره‌ای کوچک از رهبران دینی به طرز تحکم‌آمیزی به دست گرفته‌اند، به گونه‎ای اسلام به شدت زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داده است. و البته روشن است که اگر بخواهیم به دنبال یک آینده آرام و باثبات برای خاورمیانه باشیم، فعلاً نمی‌شود به ایران امید بست. به همین خاطر در نگاه آلمان، ماندن در گفتگوها، پرداختن به علایق مشترک و ترسیم خطوط قرمز و بحث بر سر توافقات احتمالی از اهمیت فراوانی برخورداراست. مهم است که ایران برنامه‌ موشکی و تسلیحات هسته‌ای اش را تحت نظارت بین‌المللی قرار دهد. حق بقای اسرائیل هم اصلاً قابل مذاکره نیست. و حضور دائمی نظامی ایران در نظام سوریه پس از جنگ هم چیزی نیست که قابل مذاکره باشد."